bij Harika Ronse

De antropologe Margaret Mead vertelde dat een gebroken dijbeen dat bij een opgraving werd teruggevonden, het eerste teken van beschaving was. Een opnieuw aan elkaar gegroeid bot bewijst immers dat een gewonde persoon verzorgd, beschermd en gevoed werd tot hij of zij kon genezen. Solidariteit is, vanaf het begin, precies dat: zorg dragen voor elkaar.

Ook vandaag nog is het solidariteit die ons in staat stelt onze verschillen te overstijgen — onze afkomst, onze overtuigingen, onze sociale status. Ze herinnert ons aan wat we het meest met elkaar delen: onze gedeelde menselijkheid.

Solidair zijn betekent weerstand bieden aan alle krachten die proberen ons tegenover elkaar te zetten, die beweren dat sommigen meer waard zijn dan anderen, dat sommigen het verdienen en anderen uitgesloten moeten worden.

In Etterbeek krijgt deze solidariteit vorm in onze dagelijkse gebaren, in de aandacht voor de meest kwetsbaren, in de wil om samen een gemeenschappelijke toekomst op te bouwen.

In tijden van crisis en onzekerheid moeten we eraan herinnerd worden dat wij de erfgenamen zijn van die eerste daad van wederzijdse hulp.

Door zorg te dragen, te beschermen en te includeren, blijven we waardig aan wat we zijn: menselijke wezens.

Samen staan we sterker.